Το άλσος με τα πλατάνια

Το άλσος με τα πλατάνια ξεκίνησε να φυτεύεται το 1957. Τη χρονιά εκείνη το κοινοτικό συμβούλιο της Σκοτούσσας πήρε την απόφαση να δενδροφυτεύσει μία περιοχή στα δυτικά του χωριού, κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή. Αποδείχτηκε στην πορεία του χρόνου ότι οι ιθύνοντες της εποχής εκείνης είχαν πράγματι όραμα, έβλεπαν μπροστά και ήθελαν να έχουν μία εναλλακτική λύση για το πανηγύρι. Οι λεύκες στα Χιλιόδενδρα ήταν ήδη 20 ετών (είχαν φυτευτεί το 1937), μερικές είχαν αρχίσει να πέφτουν όταν φυσούσε δυνατός βοριάς και έπρεπε να προετοιμαστούν κατάλληλα για να μπορέσουν να διατηρήσουν την αίγλη του πανηγυριού.

Επελέγη λοιπόν το μέρος, υπήρξε όμως διαφωνία για το είδος των δένδρων που θα φυτεύονταν. Οι ντόπιοι κοινοτικοί σύμβουλοι, εξοικειωμένοι με τις λεύκες, επέμεναν ότι έπρεπε και πάλι να φυτευτεί το ίδιο δένδρο. Ο μόνος που είχε διαφορετική άποψη ήταν ο γραμματέας της κοινότητας Γεώργιος Καδρής. Ο Καδρής, γεννημένος στη Νιγρίτα το 1908, αντιμετώπιζε διάφορα κινητικά προβλήματα (μετακινούνταν με πατερίτσες και ένα μικρό τρίκυκλο), είχε ήπιο και μειλίχιο χαρακτήρα και ήταν συμπαθής σε όλους τους χωριανούς στη Σκοτούσσα. Πριν τον πόλεμο του 1940 είχε εργαστεί ως γραμματέας στη Νέα Ζίχνη (1927-1928), στη Δήμητρα (1928-1935) και στην Αγγίστα (1935-1941). Κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής κατέφυγε στα Κουφάλια εργαζόμενος ως γραμματέας. Επανήλθε στην Αγγίστα το 1945 και την 1η Δεκεμβρίου 1948 ξεκίνησε να εργάζεται στην κοινότητα Σκοτούσσας. Από την προηγούμενη εργασία του γνώριζε αρκετά πράγματα σχετικά με τα δένδρα και ήταν αυτός που πρότεινε να φυτευτούν πλατάνια. Η γνώμη του συνάντησε την αρχική δυσπιστία των μελών του κοινοτικού συμβουλίου, τελικά όμως κατόρθωσε να τους μεταπείσει και να τους δώσει να καταλάβουν ότι τα πλατάνια θα μπορούσαν να μείνουν για δεκαετίες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Η φύτευση των δένδρων έγινε με την προσωπική και εθελοντική εργασία όλων των κατοίκων του χωριού. Με τα φτυάρια τους άνοιξαν επιμήκη αυλάκια, με πολύ καλή ευθυγράμμιση, μέσα στα οποία τοποθετήθηκαν τα πλατάνια. Έτσι είχαν τη δυνατότητα να τα ποτίζουν, σε περίπτωση που δεν επαρκούσε το βρόχινο νερό. Τα πλατάνια αναπτύχθηκαν πολύ γρήγορα και από το 1965 το πανηγύρι μεταφέρθηκε στο υπέροχο άλσος που είχε δημιουργηθεί.

Σήμερα το άλσος φιλοξενεί τις εκδηλώσεις της πανήγυρης. Τα τελευταία χρόνια οι Σκοτουσσαίοι γιορτάζουν στον ίδιο χώρο και την Πρωτομαγιά. Τα δένδρα ποτίζονται τακτικά προκειμένου να μην έχουν πρόβλημα από την έλλειψη νερού.

Κείμενο: Σύκας Νικόλαος